[3:161] بىر پەيغەمبەرنىڭ غەنىيمەتتىن ئاللاھنىڭ ئۆزىگە بەلگىلەپ بەرگىنى تېىشىدىكى ھەر قانداق بىر نەرىسىنى

وَمَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَغُلَّ ۚ وَمَن يَغْلُلْ يَأْتِ بِمَا غَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ ثُمَّ تُوَفَّىٰ كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ

وما كان لنبيٍّ أن يَخُونَ أصحابه بأن يأخذ شيئًا من الغنيمة غير ما اختصه الله به، ومن يفعل ذلك منكم يأت بما أخذه حاملا له يوم القيامة؛ ليُفضَح به في الموقف المشهود، ثم تُعطى كل نفس جزاءَ ما كسبت وافيًا غير منقوص دون ظلم.

[3:161] بىر پەيغەمبەرنىڭ غەنىيمەتتىن ئاللاھنىڭ ئۆزىگە بەلگىلەپ بەرگىنى تېىشىدىكى ھەر قانداق بىر نەرىسىنى ئېلىۋېلىش ئارقىلىق ساھابىلىرىگە خىيانەت قىلىشى دۇرۇس ئىش ئەمەس. سىلەردىن كىمكى بۇنداق ئىشنى قىلسا خىيانەت قىلغان ئۇ نەرسىنى قىيامەت كۈنى دۈمبىسىدە يۈدكەن ھالەتتە كېلىدۇ. بۇ ئارقىلىق پۈتكۈل مەخلۇقاتنىڭ شاھىدلىقى بولىدىغان ئاشۇ مەشھەر مەيدانىدا رەسۋا بولىدۇ. ئاندىن، ھەر بىر كىشىنىڭ قىلغان ئىشىنىڭ جازا- مۇكاپاتى كېمەيتىۋېتىلمەستىن، شۇنداقلا ھەر قانداق زۇلۇمغا ئۇچرىماستىن تولۇقى بىلەن بېرىلىدۇ.(تەپسىرۇل مۇيەسسەر) tepsir.blogspot.com